De heilige Sura

Sura cantat. Sura zingt. Een prachtige naam voor een cantorij. Maar waar komt die bijzondere naam toch vandaan? Wie was Sura en wat heeft zij te maken met de Grote Kerk? Sura leefde lang geleden in Dordrecht. Ze was een gewone jonge vrouw. Hoewel, gewoon? Volgens de legende gaf zij al haar bezittingen aan de armen en bad ze iedere dag tot een Mariabeeld bij de rivier. Op een dag kreeg ze een visioen; er verscheen een engel in een droom die haar de opdracht gaf om een kerk te bouwen ter ere van de Heilige Maagd Maria.

Omdat Sura al haar bezittingen aan de armen had gegeven, bezat ze slechts drie muntstukken die ze in een buideltje om haar middel droeg. Ze nam drie dagloners in dienst en iedere dag verschenen er drie nieuwe muntstukken in haar buideltje; één voor iedere dagloner. Een vrouw die ons iedere dag betaalt met drie munten, die moet wel rijk zijn, dachten de dagloners en ze smeden een plan om Sura te vermoorden.

De drie dagloners besloten na het werk Sura op te wachten. Met een mes sneden ze haar keel door. Maar toen ze de geldbuidel losknoopten zagen ze dat er maar drie munten in zaten. Iemand had de moord zien gebeuren en sloeg alarm. De dagloners werden in het gevang gezet en ter dood veroordeeld.

Je zou denken dat dit het einde is van het verhaal. Maar het zou geen legende zijn als er niet iets vreemds zou gebeuren. Volgens de overlevering herrees Sura uit de dood. Ze bezocht haar moordenaars in de gevangenis en liet hun haar snijwond in haar hals zien om te bewijzen dat zij de vrouw is die zij hadden vermoord. De dagloners toonden meteen berouw en vroegen haar om vergeving. Op voorwaarde dat de drie dagloners gingen biechten bij de paus, vergaf Sura de gruwelijke daad die zij hadden begaan. De paus schonk de drie moordenaars absolutie en verleende aflaten om de verdere bouw van de kerk te bekostigen.

De kerk die Sura heeft laten bouwen, is de kerk waar je haar stem nog altijd kunt horen tijdens de ochtenddienst. Samen met de gemeente looft zij Gods naam in psalmen en gezangen. Dat is de reden dat de cantorij van de Grote Kerk ‘Sura Cantat’ is gaan heten. Het was tenslotte Sura geweest die de Grote Kerk van Dordrecht een stem heeft gegeven.